แข็งแกร่งไม่พร้อมกัน – Thongkong

Posted on by Thongkong

ช่วงปีที่ผ่านมาไม่คิดว่าจะจริงจังกับกิจกรรมวิ่งขนาดนี้ ตลอดช่วงที่ผ่านมา ร่างกายส่วนที่ใช้วิ่งพัฒนาให้รับกับงานอดิเรกใหม่นี้เรื่อยมา

ปอดแข็งแรงขึ้น กล้ามเนื้อทนขึ้น เอ็นแข็งแรงขึ้น วิ่งได้ไกลขึ้น บาดเจ็บก็น้อยลงเรื่อยๆ

แม้จะผ่านมาได้ไม่ไกล แต่ก็ยังจำความรู้สึกงานแรกที่ไปวิ่ง 10 โลแบบอุตริได้ว่าต่างกันพอควร

ที่สำคัญความแข็งแรงของชิ้นส่วนต่างๆในร่างกาย มักพัฒนามาไม่พร้อมกัน หนำซ้ำความแข็งแกร่งของบางชิ้นนำไปก่อนเพื่อน จนถ้าเราวิ่งโดยยึดตามชิ้นส่วนที่แข็งแรงที่สุดไป ดันจะกลายเป็นส่งผลร้ายต่อส่วนที่ยังไม่แข็งแรงพอ

อย่างเช่น ตอนผมเปลี่ยนท่าวิ่ง เปลี่ยนรองเท้ามาใช้ VFF วิ่งด้วยเทคนิคเท้าเปล่า น่องพัฒนาขึ้นเรื่อยๆกว่าปกติแบบก้าวกระโดด ยิ่งมันแข็งแรงเราก็ยิ่งใส่มันเต็ม สุดท้ายเอ็นร้อยหวายอักเสบ

2 spyridon

(VFF Spyridon) Continue reading →

Advertisements

ระยะเวลา หรือ ระยะทาง – Duration or Distance? – Baitong

Posted on by Baitong

ระยะเวลา หรือ ระยะทาง – Duration or Distance?

By Baitong

ย่างก้าวเข้าเมษายน 2556 ความเร่าร้อนและความชุ่มฉ่ำช่างเป็นความแตกต่างที่ลงตัวอย่างยิ่งในเดือนแห่งประเพณีสงกรานต์ ผมเริ่มติดการวิ่งจนกลายเป็นนิสัย โดยวิ่งไปตามสวนสาธารณะต่างๆ 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ อาจจะดูไม่มากแต่ก็เป็นสัญญาณที่ดีในการต่อสู้กับโรคภูมิแพ้อากาศ ระบบร่างกาย หัวใจและกล้ามเนื้อ เริ่มปรับสภาพให้ทนต่อการออกกำลังกายมากขึ้น การวิ่งเริ่มพัฒนาขึ้นทีละน้อยจากที่วิ่งต่อเนื่อง 30 นาที ขยับเป็น วิ่งต่อเนื่องได้running_water 40 นาที

ในช่วงสัปดาห์ที่ 3 ของเดือนเมษายน ในสวนสาธาระแห่งหนึ่งผมได้ยินเหล่านักวิ่งท่านอื่นถกเถียงกันในบริบทที่เกี่ยวข้องกับเรื่อง “การวิ่งที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของ ระยะเวลา กับ ระยะทาง ผมเริ่มฉงนใจในการตั้งแผนการวิ่งที่กำหนด “ระยะเวลา” เป็นที่ตั้ง กับการตั้งเป้าหมายไว้ที่ “ระยะทาง” เป้าหมายทั้ง 2 แบบนี้แตกต่างกันอย่างไร Noob runner อย่างผมควรจะเลือกตั้งเป้าหมายแบบไหน ผมจึงเริ่มหาความรู้และทดลองใช้กับตัวเอง โดยสรุปแบบ Noob Noob ได้ดังนี้ครับ Continue reading →

การพัฒนานิสัยของนักวิ่ง – The develop habits of runners – Baitong

Posted on by Baitong

การพัฒนานิสัยของนักวิ่ง – The develop habits of runners.

By Baitong

หลังจากประสบการณ์วิ่งในสไตล์ Noob runner ได้ผ่านพ้นไป ผมกลับมานั่งคุ้นคิดถึงความลับที่แอบแฝงอยู่ภายในตัวนักวิ่ง ที่ผ่านหน้าผมไป คนแล้ว…คนเล่า เหตุใดพวกเขาเหล่านั้นถึงวิ่งได้อย่างสบายอารมณ์ ใบหน้าดูยิ้มแย้ม บางท่านวิ่งไปคุยไป หัวเราะไป ดูราวกับว่าไม่มีอาการเหนื่อยเลยสักนิด ผิดกับผมซึ่งแค่ขยับขาเพียง 15 นาทีไส้ก็ออกมากองข้างนอกแล้ว มันช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก ผมจะเริ่มต้นไขความพิศวงนี้อย่างไร

“กำแพงเมืองจีนไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวฉันใด  Brilliant runner ก็ไม่ได้เกิดขึ้นในการวิ่งครั้งแรกฉันนั้น” ผมเริ่มไขปริศนาของการวิ่ง ด้วยการพัฒนานิสัยของนักวิ่ง “นิสัย” เกิดจากการทำอะไรซ้ำ ๆ  จนกระทั่ง “ติด” แล้วกลายเป็น “นิสัย” ในที่สุดนิสัยนั้นก็จะกลายเป็น “โปรแกรมชีวิต” ผมมุ่งเน้นสร้างการวิ่งให้เป็นนิสัย ในขั้นตอนแรกนี้ระยะทางและความเร็วดูเหมือนไม่มีความสำคัญ สิ่งที่สำคัญคือ จะวิ่งอย่างไรให้สามารถ วิ่งได้ตามแผนที่กำหนดเอาไว้ และอยากที่จะกลับมาวิ่งอีกในวันต่อๆไป Continue reading →

ปฐมบท – Baitong

Posted on by Thongkong

ปฐมบท Noob runner

By Baitong

คืนวันเสาร์ในเดือนมีนา  ปีมะเส็ง ชายร่างเล็กนอนไอ “ค๊อกแค๊ก” อยู่ใต้ผ้าห่ม ตัวผมเองเป็นคนที่มีอาการไออยู่เป็นประจำประมาณ 2-3 เดือนต่อครั้ง คงเป็นผลมาจากที่ไม่ได้ออกกำลังกายมาเป็นเวลานาน  ในคืนนั้นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของความคิดที่จะออกกำลังกาย แต่จะออกแบบไหนดีละ สิ่งแรกที่เข้ามาในหัวผมก็คือการวิ่ง เพราะมันคงจะง่ายที่สุด ร้องเท้าผ้าใบก็มีอยู่แล้ว สวนสาธารณะก็อยู่ใกล้บ้าน คิดได้แบบนั้นจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปาดซ้าย-ขวาตั้งปลุกตี 4 ครึ่ง แล้วนอนไอต่อไป

เวลานอนช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว “ปรี๊ดๆๆๆๆๆๆ” ผมสะดุ้งตื่นขึ้น ด้วยความตั้งมั่นจึงรีบอาบน้ำแต่งตัว เปิดตู้เย็นคว้ากล้วยหอมมากิน แล้วพุ่งทะยานไปสวนที่อยู่ใกล้บ้าน จากนั้นผมเริ่มออกวิ่ง……วิ่ง และวิ่ง แน่นอนละครับด้วยพรสวรรค์ของผม เมื่อผ่านไปได้ประมาณ 15 นาที ผมรู้สึกเหมือนไส้ในท้องออกมากองอยู่ข้างนอกจนหมด สุดแสนจะเหนื่อยหอบ ผมเลิกวิ่ง และกลับบ้านทันที…….ก้าวแรกของ “Noob runner.” ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว Continue reading →